7 aug. 2013 Oviedo - Grado

 

 

 

 

Het heeft flink gemiezeld vanochtend. Maar volgens Ger is het dadelijk droog.

Ik zet hem aan de rand van Oviedo  af. Hier is goed te zien hoe de oprukkende stad het dorp langzaam opslokt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik ben van plan naar Grado, Grau zeggen ze in Asturie, te rijden. Ik neem niet de autovia, maar de weg binnedoor. De uitzichten zijn prachtig. Het staat hier vol met kaardebol.

 

Onderweg kom ik langs het sint Anna kapelletje. Vlakbij is een ouderwets kroegje. Daar tref ik en Spaans meisje . Ze reageert op mijn zilveren schelpje. En ze wijst me op de pelgrims die binnen zitten. Een jongen uit Murcia en twee mensen uit Polen.

 

 

 

Een bord wijst naar Romeinse thermen. Ik rijd er even langs. Ze liggen afgelegen bij een kerkje. Vlakbij staat een huis. Een jongetje van een jaar of vier komt op me af rennen. Hij begint een hel verhaal af te steken. Ik reageer schijnbaar voor hem goed op zijn verhaal, want hij kijkt heel tevreden.

Zij oma staat in de deuropening een oogje in het zeil te houden. Ik zwaai maar eens. Ik denk dat een buitenlandse auto met een mevrouw er in hier wel de attractie van de dag is. 

 

 

 

In Grado aangekomen is het een drukte van belang. Er is markt. De bar waar ik ga bloggen is overvol. Later in de middag zit ik er alleen. 

 

 

 

Ger heeft gelijk gekregen. Hij heeft nog even de paraplu nodig gehad en daarna was het droog en kon hij dit schilderijtje maken.

                                       Net als ik genoot ook hij van de geweldige natuur.

 

 

Wegwijzers,  Romeinse bruggetjes, kapelletjes. Ook Ger komt ze tegen. En hij doorkruist kleine dorpjes.

 

In het ouderwetse kroegje in the middle of nowhere, dat ik hierboven noemde, had hij een koffie en een broodje gebruikt. Het was dubbel ze duur als in de meest moderne bar in de stad! De wet van de schaarste.

 

In Grado hebben we samen nog gezocht naar een hotel of appartement om de afstand naar Fonsagrada te overbruggen. Ik heb nog naar een prachtig gelegen huis gebeld, maar dat was al bezet.

We zijn er me gestaakt. Geen parkeerplek voor de vouwwagen, toch te ver van de route, vol, te duur enz. We vonden het zonde van de tijd verder te zoeken.

Er is " gelukkig " een autoweg, zodat we redelijk snel terug zijn op de camping.

Zo zullen we het tot de volgende camping overbruggen.