Ondanks dat Ger gisteren Melide zo snel mogelijk wilde verlaten, is hij er vandaag weer om zijn tocht voort te zetten.
Hij haalt een stempel bij de informatie en bezoekt zelfs het museum dat er bij gevestigd is.
Spulletjes uit het verleden en Romeinse en andere archeologische vondsten.
Een indruk van de drukte die ontstaat als alle routes bij elkaar komen.
Op het plein in Azuar trof Ger Jurgen en Linda. Ger riep; Jurgen en Jurgen riep; Linda en Linda vloog Ger om de hals. Samen zijn ze verder gelopen. Het werd voor de paarden tijd dat de reis ten einde liep. De bagage van het Pipi Langkous paard was al vooruit gestuurd naar Santiago.
Ger heeft het paard van Jurgen een tijdje geleid en hier staat hij tussen Linda en Jurgen.
In Azuar heb ik geblogd. Af en toe voelde ik een traantje prikken. Al kunnen we het ons niet voorstellen, toch nadert Santiago heel snel. Voor velen een opluchting, voor ons het einde van een geweldige ervaring.
In Pedrouzo is het voor veel wandelaars de laatste overnachtingsplaats. Het is dan nog 19 kilometer naar Santiago.
Ger besloot na 27 km lopen in de hitte een punt achter de dag te zetten in Salzeda.
We wilden in Monterroso wat te eten. Ger wilde eerst douchen op de camping.
Het was daar zo'n oase van rust in de avondzon dat we besloten niet meer weg te gaan.
Uit de voorraadkast was nog genoeg om een lekker, snel maaltje te maken.
Ger had het er regelmatig over dat hij zich niet kon voorstellen dat het voorbij ( bijna ) is.
Komen we morgen in Santiago aan ??
Het is haast niet voor te stellen dat jullie het einddoel al genaderd zijn.
BeantwoordenVerwijderenHet is geweldig wat jullie gepresteerd hebben. Veel succes de laatste kilometers. Wij vinden het ook jammer dat het bijna afgelopen is. We zullen de heerlijke verhalen missen, maar verheugen ons op jullie mondelinge verhalen bij jullie thuiskomst.
Liefs Cor en Vera
Als ik dit schrijf hebben jullie het einddoel misschien al bereikt. Geweldig! Maar ik kan me voorstellen dat het zwaar valt om van dit vrije leven afscheid te nemen. Ik zal,jullie verhalen in ieder beval missen. Bedankt dat we een beetje mee mochten "lopen".
BeantwoordenVerwijderenja, het museum in Melide herinner ik me nog, met huisraad uit vroeger tijd.En resten van Kelten ( Castro's) en Romeinen.
BeantwoordenVerwijderenJullie zijn er bijna. Vergeet niet voordat je Santiago binnen wandelt nog eens om te kijken naar de Camino die je vanaf het vliegveld zo'n beetje verlaten hebt. Bij mij was het in de stromende regen. En we hebben onze fietsen gewoon tegen de Kathedraal aangezet en vlug naar binnen om te schuilen. Daarna een laatste stempel gehaald en de kaart laten zien en afstempelen voor het laatste stempel, het sigillum capituli beati iacobi compostellae, die 7 mensis Iunii anno Dni 2009.
Wees er trots op want velen hebben 'm gelopen, maar niet vanuit Nederland, slechts vanaf de Pyreneen.Ik fietse de camino in een maand vanuit Dongen, met een rustdag in Estrella.
De volgende dag in Santiago keken Theo en ik elkaar aan, want wat nu? Het was afgelopen. Nog dagenlang een onrustgevoel gehad. Dit gevoel gaan jullie ook krijgen, je bent zo gewend geraakt aan het lopen en mensen ontmoeten, daar moet je weer aan wennen.
In Santiago staat niemand op je te wachten, geen applaus etc.
Ik vind het nogmaals een geweldige prestatie in stapjes van pakweg 25 a 30 km per dag door Europa te lopen en je blijft je alles herinneren, elk bloempje, elk sprieje, elke slak onderweg.
Als je samen met Marlies over 10 jaar nog eens de Camino kruist ervaar je het dat je kleine details weer terug herkent. De Camino zit gebrand in je lijf, laat je nooit meer los.
Vergeet niet nu het nog kan om adressen van medepelgrims te vragen.
Ik hoor wel wanneer je in de Kathedraal staat en het borstbeeld van Jacob omhelst. Bij de ingang staat een zuil, het middenstuk van een poort, waar de pelgrims hun hand opleggen en die helemaal uitgesleten is. Ik kon er niet bij vanwege een restauratie. Doe dit alsnog voor mij ook een keer.
Loop je nog door naar Finisterra? Het einde van de wereld. De Romeinen liepen al vanaf Nice alsmaar rechtdoor naar het westen, parallel aan de Pyreneen en alsmaar rechtdoor totdat ze niet meer verder konden. Finis Terra.Maar de weg is ouder dan St. Jacob, Via Pedauque, Moeder de Gans, de sterrenroute uit de prehistorie.
Je houdt de Poolster rechts en loopt alsmaar rechtdoor, dit doet men al duizenden jaren.
Genoeg gezwam, de groeten en hou vol de laatste km.
Succes en petje af voor Ger en Marlies.
P.S. Wat een mooie foto's maakt Marleis.
Jos
Pap en mam, gefeliciteerd met het halen van Santiago! We zijn blij dat we jullie hebben kunnen volgen in beeld en geschrift. Geniet van het moment,zoals Jos heeft beschreven met zijn mooie woorden.
BeantwoordenVerwijderenKus, Gemma en Tim