dinsdag 30 april 2019

2019 - 04 - 30 San Germano - Vercelli 20.5 km




                                                         Vertrek uit San Germano


Niet zo maar een riviertje. Nee, deze stroom maakt deel uit van de irrigatie werken om het land van water te voorzien voor de rijstteelt. Het gewas waar de Povlakte bekend van is. Net nadat Ger is vertrokken duikt de Japanse pelgrim op, die op dezelfde dag als de Nederlander op de camping langs liep.
Ik liep toen een stukje met Ger mee met de fiets erbij.
Ik vroeg hoe het ging en ik zei dat ik hem in Settimo had gezien. "Oh, yeah, you were on the bike"!


Ik rijd door naar Vercelli waar ik hoop te bloggen. Hm, dat loopt anders. Het is qua verkeer en parkeren een puinhoop. File rijden, alle parkeerplekjes bezet, geen parkeergarage te bekennen, veel eenrichtingsverkeer, dus om ergens te komen waar je wilt zijn omrijden. Kortom........
Ik kom weer op de toegangsweg terecht waar een supermarkt ligt. Plek genoeg, doe een paar boodschappen en ga weer een poging wagen. Het eerste plein dat ik bereik ( Piazza Pajetta ) biedt nu een vrij plekje. Steeds meer mensen gaan weg ( middagpauze ) en ik besluit op een bankje bij een standbeeld mijn boterham te eten.
Dan probeer ik weer wat dichter het centrum in te komen. dat lukt nu veel automobilisten verdwenen zijn. De route Via Francigena kan ik niet ontdekken. Bar's waar ik kan bloggen zie ik ook niet. Ik besluit kerk Sant'Andrea te zoeken. Niet eenvoudig, want nergens een indicatie. Een Italiaanse mevrouw wijst me de weg. En zowaar ik loop er rechtstreeks naar toe. De stilte en de rust in de kloostergang is een verademing na de hectiek van de ochtend.



























Vlakbij de kerk ligt het station en tussen beide in ligt een terras met luie stoelen waar ik uitpuf en op Ger wacht. Hier begint ook een met bomen omgeven voetgangersweg, de Corso Garibaldi, die ( wat ik nu pas zie ) eindigt bij Piazza Pajetta.




Ger die vertrok bij de kanalen voor de watervoorziening van de velden, ziet nog veel water op weg naar Vercelli.






De hier en daar verspreide boerderijen waar de rijst na het oogsten wordt verwerkt zijn heel groot.
Bij de opgang ziet Ger nog wat rijstkorrels liggen. Op het land is nog niet veel zichtbaar.





                                                            Kijk, zo'n grote hof


                                                         Het pad door de rijstvelden





                                          Een oversteek van het waterleidingsysteem


Vogels voelen zich prima bij al dat water. Er zijn heel veel kikkers. Volgens overlevering vingen pelgrims vroeger onderweg de kikkers die 's avonds in de kloosters bereid werden.


            Ger  bereikt Vercelli op Piazza Pajetta. Hij wandelt naar mijn terras ......



en samen lopen we nog even de Sant'Andrea kerk binnen. We hebben de drukte van de stad wel even gehad en we besluiten via een omweg naar huis te rijden. Tenslotte komen we nog terug in Vercelli na onze verhuizing naar Pavia. Ik wil in ieder geval Piazza Cavour nog zien.


We rijden richting Bielle en stoppen in  Candelo, ten zuidoosten van Biella. Daar gaan we een kijkje nemen in de Ricetto; een verdedigingscomplex van boeren en burgers uit de 13e en 14e eeuw.





Er mocht alleen worden gewoond in tijden van oorlog. Het complex van bakstenen en rivierkiezels is
goed bewaard gebleven. Het bestond uit stallen voor het vee en pakhuizen voor graan en wijn.
































Er zijn nu wat ateliers en restaurantjes, maar vandaag was alles gesloten en waren er voorbereidingen voor de feestdag morgen ( 1 mei ).























    Nog even snel wat bloggen voor we een pizza gaan eten. Half acht gaat de keuken open.


Nog even snel wat bloggen voor we een pizza gaan eten.
Om half acht gaat de keuken open.


2019 - 04 - 29 Roppolo - San. Germano Vercellese 23.5 km




Stralend zonnetje, maar fris. We zijn weer in Roppolo en ik loop een stukje met Ger mee als ochtendwandeling.



                                       Teruglopend heb ik uitzicht op de bergen en Roppolo.


                                                       Ger wandelt naar Cavaglia.





                            De toren en de kerk van Cavaglia gewijd aan de aartsengel Michaël.





                         De povlakte, nog goed te verteren door de prachtige, besneeuwde bergen.

                                                      Spoorweg omgeven door rode klaver.



Van Roppolo ben ik naar Santhia gereden. Alles potdicht. En een toiletbezoek was zeer dringend.
Alweer!?!
Ik ben uiteindelijk een soort gemeentehuis binnengegaan en een dame gevraagd naar een toilet. Ze sprak alleen Italiaans, maar ze begreep, dat het een dringende kwestie was. Gered!
Even later vond ik toch een kleine bar die open was. Er was wifi. Voorzichtig begon ik enkele foto's op de blog te laden. Gewend aan de traagheid tot nu gaf ik bijna een gil van verrassing. In no time gepiept. Dus meteen van twee dagen ingeladen. Ik was net klaar toen Ger zich meldde bij de kerk.


We zagen een bronzen plakkaat in de straat over de Via Francigena. Ger gaat nog verder lopen tot San Germano.







Veel water onderweg. Allerlei kanalen en kanaaltjes voor de bevloeiing van de rijstvelden.





                                            Ja, vlak is het hier wel op de Povlakte!