20 aug. 2013 San Roman de Retorta - Melide

Vandaag heb ik twee bijzondere plekken bezocht.
Naar beide plekken werd ik als het ware toegedreven.
Onderweg, rijdend door de immense landschappen van Galicie, voelde het vandaag ook als een afscheid van onze reis.
Al is het nog niet afgelopen en hebben we Santiago nog niet bereikt, ik heb toch bewust het gevoel beantwoord en Adios gezegd.

 

 

In San Roman besloot ik, nadat ik Ger had afgezet, terug te rijden naar Santa Eulalia de Boveda om "de tempel" te bezoeken die ik gisteren gesloten aantrof. Ik had al sinds we in de buurt van Lugo waren voorgenomen te gaan. Een van de plekken waar ik naar toe werd gedreven.

 

De binnenkomst, ik was op dat moment nog alleen, was geweldig. Het schemerige licht, de intense kleuren van de schilderingen en de mysterieuze kracht die ik voelde, maakte het een speciaal moment. 

 

 



Op de muren waren fazanten, patrijzen, hanen, duiven en deze parmantige eend geschilderd.

Kijken deze nu boos of vragend naar elkaar?

In 1914 is de pastoor van het naastgelegen kerkje gaan graven, nadat hij had gehoord, dat er onder de hal van de kerk een gebouw zou liggen.
En warempel, het was zo. In 1926 werd de vondst bekend gemaakt.
Het was een uniek bouwsel in West-Europa.
Het bouwsel is uit de 4e eeuw. Er zijn verschillende theorieen over de functie.
Men neemt aan dat het voordat het een christelijke functie kreeg,was toegewijd aan de godin Cybele.
De Romeinen noemde haar Magna Mater ( moeder godin ) genoemd. Door de  Romeinen werd zij gelijkgesteld aan de Griekse Phea.

 
 

Het gebouw bestond uit twee lagen. Alleen de onderste is bewaard gebleven.
Het is mogelijk dat de bovenste ruimte gebruikt werd om stieren te offeren. Het bloed kon naar beneden stromen en mogelijk worden opgevangen in het kleine bad midden in de onderste ruimte.
In die tijd werden helende eigenschappen toegekend aan het bloed.
Dat zou overeenkomen met de theorie dat een van de functies die van een helende ruimte was.
Een Duitse onderzoeker voegde er nog de functie van begraafplaats aan toe.

 

 

 

Naast de vogels waren er gestileerde plantaardige motieven te bewonderen.

 

Onder de vogels en de bloemen liepen banden met geometrische figuren.

Op de stenen in de buitenmuur treft men een van de meest karakteristieke bijzonderheden aan van dit bouwwerk.
Dansende figuren, deze met slingers boven het hoofd.

 

Vijf  figuren naast elkaar.

 

 

En kreupelen die hun misvormingen tonen. De een aan een been, de ander aan de arm.
Deze afbeelding zou weer verband kunnen houden met de helende functie van de ruimte. Bovendien waren gehandicapten zeer toegenegen aan de godin Cybele.

Zelfs de muren waren door de mos afzettingen  prachtig.

 

 

De omgeving waar dit moois zich bevindt.

Dit is het kerkje waaronder het Santuario de Cibeles verstopt is.

 

 

En dit is het restant van de bovenste verdieping. 

 

 

Na Sante Eulalia ben ik helemaal van de route afgeweken en ik ben naar Sobrado gereden. Weer zijn plek waar ik naar toegetrokken werd.
Het was een prachtige weg. Op 680 meter hoogte smaakte de boterham heerlijk.

Opstopping! De herder was niet in staat mijn groet te beantwoorden. Hij bleef me maar grijnzend aankijken. Nadat de kudde was gepasseerd, reed ik langzaam verder. Eigenlijk met de bedoeling nog een foto van de troep te maken. Maar de herder draaide zich om en keek me zo lang hij me zag na.

Dag, dag weg naar Santiago de Compostella.

Ik kwam in een plaatsje uit waarvan ik dacht dat het Sobrado was. Er was niets te beleven.
Doorrijden dan maar. Even later kwamen twee prachtige torens in mijn blikveld. Dit is pas Sobrado.
Er bleek een Cistercienzerklooster te liggen.

Het klooster heeft zijn oorsprong in de 10e eeuw, maar als cistercienzerklooster Santa Maria bestaat het sinds 1142.
De prachtig bewerkte voorgevel is het werk van Pedro de Monteagudo.

In het klooster is een herberg gevestigd voor pelgrims. Hier loopt een andere route dan die Ger volgt.

Dit is slechts een deel van de rugzakken die lagen te wachten totdat hun eigenaren de albergue binnen konden.

Een stukje van de bewerkte pilaren van de voorgevel.

 

Het klooster dat in 1742 werd gebouwd ter vervanging van het 12e eeuwse kloosterpand.

De toegang tot de sacristie.

De koepel van de sacristie wordt gedragen door vier schelpvormige trompen. In de hoeken de beelden van de vier kerkleraren.

Het plafond van de doorgang.

 
 
 

De kerk is indrukwekkend. Groot, hoog, en ondanks dat hij deels druk bewerkt was, gaf hij toch een rustige indruk.
Heerlijk was de rust die er heerste.
Het was fijn er rond te dwalen.

Het voelde goed om er wat te zingen.
Er kwam een jonge vrouw te voorschijn die aangaf dat ze er blij mee was.

De koepel in een van de kapellen.

De voorgevel in de namiddag zon met de voorstelling van Maria Hemelvaart.

 

Het was een mooie dag. Dit afscheid van mijn Eigen Weg naar Santiago.

 

 

 

Ger nadert inmiddels ook Santiago. Nog een schat van een Romeins bruggetje.

Dit zal hij gaan missen !

En dit.... 

 

De aankomst van Ger in Melide was voor hem een afknapper. Barstensvol mensen. Er was ook nog kermis. De drukte gaf hem het gevoel dat het zo genoeg was.

Een warme dag en 29 km was voorbij.