woensdag 29 mei 2019

2019 05 - 28 mislukte tocht naar Cinque Terre, maar toch een leuke dag


Omdat we zo dichtbij zijn bij Cinque Terre, wilden we er vandaag naar toe gaan. Het plan was naar Sarzana te rijden en daar de trein te nemen. De dorpen zijn niet per auto te bereiken. Het vinden van een parkeerplaats was onmogelijk.
Alles vol en te ver van het station had ook geen zin. Dan naar La Spezia rijden. Inmiddels was het weer  gaan regenen en de zin om de vijf dorpjes te bezoeken was verdwenen. In La Spezia was het ook al zo'n drukte. We besloten een tochtje langs de kust te maken. Cinque Terre misschien volgend jaar.



We reden naar Portovenere ( de haven van Venus ). Ook hier was het onmogelijk de auto kwijt te raken.



                                                Portovenere aan de Golfo della Spezia.



We rijden maar verder. Alle plaatjes van Portovenere tot La Spezia zijn volgeparkeerd. Er is natuurlijk ook maar weinig ruimte als het land vanuit zee meteen omhoog gaat.



                                 Aan de overkant van de baai is het bij Lerici al niet anders.



Dan komen we in Serra, iets hoger gelegen. Rustig, parkeergelegenheid en we kunnen zelfs een kop koffie drinken.















Dan rijden we naar Montemarcello. Dat is een echte verrassing. Bijna lege parkeerplaats en een prachtig plaatsje, dat in ieder geval vandaag rust uitstraalt.
Vanuit het dorp kijk je uit op de kust ven Versilia.
Montemarcello is anders gebouwd dan de meeste andere heuvelplaatsen. Inplaats van traditioneel concentrisch, vormt het een vierkant netwerk.















                 De oudste huizen zoals hieronder zijn nog deels omsloten door de oude stadsmuren.











Aan dit leuke plein drinken we een heerlijk glas witte wijn. We maken een praatje met een
Deens stel, dat vandaag 20 km heeft gewandeld en hier de nacht doorbrengt. Ze zijn nog net te zien
rechts op de foto.







Dit dorp heeft de dag een sterretje gegeven.

2019 05 - 27 Regen, later op de dag fietstochtje vanaf de camping


Vannacht en vanochtend werden we weer getrakteerd op regen. Wat is de Italiaanse hemel toch gul.
Rond het middaguur zag het wat beter uit en we besloten een fietstochtje te maken vanaf de camping.
We peddelden langs de rivier de Magra, die hier in zee uitmond.
We waren nog geen tien minuten onderweg of het begon alweer te druppelen. Ja, maar daar laten we ons niet door kisten. Maar het druppelen ging over in een stortbui. We vonden een tankstationnetje voor boten waar een overdekt zitje was gemaakt. Het tankstation was gesloten, dus we zaten daar rustig. Het duurde ruim een uur voor het droog was!!










                                                Voor de rivier komt de zee in zicht.



                                    De marmergroeves van Carrara zijn hier goed te zien.








                                                                        De zee


                         Ameglia, het dorp waar we logeren, zij het dan beneden aan de rivier.



                                's Avonds kunnen we eindelijk weer eens in het zonnetje eten.



maandag 27 mei 2019

2019 05 - 26 Sarzana - Marina di Massa 27.3 km







Ger vertrekt uit Sarzana. In verband  met de weersomstandigheden hebben  routes omgegooid.
Vandaar dat Ger nu weer terug is in Sarzana.



                                                               De burcht van Sarzana





                                                            Terugblik op de Sarzana.












                                                                       Moerbei




Luni, een voormalige romeinse vestiging. De omgeving van Luni werd al heel vroeg bewoond. Er zijn  vondsten uit het Stenen Tijdperk. 200 jaar voor Chr. stichtten de Romeinen de stad Luni.





De steengroeven van Carrara ( keltisch woord voor steenbreuk )worden nu zichtbaar.
Er is bewezen, dat tenminste in 608 na Chr. al marmer uit Carrera werd verwerkt in Rome.











                                                    Marmer, marmer en marmer...















Ger is in Marina di Massa aan de Middellandse zee aangekomen. Mooi toch!
De route van vandaag was niet super. Interessant waren de marmergroeves, maar verder....
Druk bebouwd, veel bedrijven en op het laatst zeer vele, afschuwelijke campings langs de weg.
Geen droom wandelweg, maar wel de realiteit.

zondag 26 mei 2019

2019 05 - 25 Passo della Ciso - Pontremoli 22 km


De voorspellingen zijn niet rooskleurig, maar Ger wil toch graag de afdaling van de Passo della Cisa maken. Dus we wagen het erop.
Tot Pontremoli nemen we de autosnelweg. Dat gaat wat sneller. Dan nemen we de pasweg naar boven.


         Bij de start ga ik even mee. We nemen een kijkje in de kapel Santuario della Guardia.







                                                      Het is hier boven weer prachtig.



                                         Achter de kapel gaan we door de poort Toscane in.













We draaien ons bij toeval allebei om en staan dan oog in oog met dit natuurverschijnsel.
Imponerend en tegelijkertijd beschermend. Zo voelt het.




                                             Ger loopt verder. Het vele mooie tegemoet.



                               Op mijn gemak loop ik terug, genietend van de mooie omgeving.











De pas ligt er vandaag minder troosteloos uit als van de week. Een bar is nu ook open. Waarschijnlijk vanwege de zaterdag en de vele motorrijders en wielrenners en natuurlijk een enkele wandelaar.



                                                Voor mij is er ook een bord gemaakt!

                         

Pontremoli blijkt een verrassend stadje te zijn. Het is de noordelijkste gemeente in Toscane.
Via een oude stenen brug ga ik naar het centrum, waar ik tussen al dat ouds een leuke, moderne bar vind. Niet speciaal voor de koffie, maar voor wifi......
Na gedane werkzaamheden is het tijd om hert stadje te verkennen.








































                                                             De rivier de Magra




Terug naar Ger die via zijn opnames mij laat meegenieten van alles wat hij onderweg ziet.
Zoals een pad van daslook.























                                    Heel in de verte de torenspits van de kapel op de pas.




                                                  Van zo'n wandelpad droom je toch!





































Oude tijden en nieuwe tijden bij elkaar. De eeuwenoude dorpjes kijken tegenwoordig tegen snelwegen op hoge poten aan.










Pauze....

















                        Soms moet je door een stroompje waden, soms ga je over een wiebelbrug.















































Een van de zeldzame keren dat er koeien te zien zijn. In de omgeving van Parma helemaal niet.
Christiano van camping Arizone vertelde ons, dat de koeien die melk leveren voor de parmenzaanse kaas op stal worden gehouden. Dit om te voorkomen dat er schommelingen in de kwaliteit van de
melk ontstaan. Het zijn stallen van wel 1000 tot 1500 koeien.



Kilometers heeft Ger op dit soort eeuwenoude paden gelopen. Het was niet altijd even gemakkelijk om over deze stenen lopen. Maar wel bijzonder.





               Deze inwoner laat weten dat het inwonersaantal van zijn dorp 5 bedraagt.



                                    Hier gaat Ger aan de afdaling naar Pontremoli beginnen.







                                                            Klaar voor de Kerst!







Ger steekt de rivier de Magra over om Pontremoli binnen te komen. Ik sta op een andere brug om hem te verwelkomen.








                                             Samen lopen we door de straatjes naar de auto.















                                                               Altijd leuk, zo'n Ape



                               De oversteek over de Torrente Verde, de tweede rivier van Pontremoli.




                                     Laatste blik op deze aankomststad op weg naar Rome.