2 mei 2013 Brienne-la-vieille - Loge-au-chèvres

"I mei hebben alle Fransen vrij
en daarom verhuizen wij".
Nee, hoor, grapje, we verhuizen, vanwege de vorderingen van Ger.
Het was nog spannend met het weer.
Aan het ontbijt regende het  weer. Dus ik zag mijn geest al kruipen.
Maar de weergoden waren ons ter wille. Eerst was het droog, en er kwam zowaar een zonnetje.
De camping die ik op 1 had staan, vond Ger te veel uit de slag. Dus werd het toch Bar- sur -Seine, waar ik niet zo'n goed gevoel over had.
Ter plekke: geen camping. Bellen: nummer niet meer in gebruik.
Dan toch maar door naar nummer 1.
Laatste stuk kregen we een gigantische plensbui.
Maar op de camping in Marcenay was het toch binnen een half uur weer droog. En zolang totdat alles weer stond. Glückspilzen,nicht ?

Vanochtend dichte mist. Dát weertype hadden we nog niet gehad.
De plekken op de camping zijn allemaal van het sompige soort. Mooi gras, bomen en aan een leuk meer, maar doorweekt.

Als ik Ger heb afgezet, na een tocht door de dikke mist, ga ik proberen mijn schoenen op te kalafateren.
Zodat ik enigszins beschaafd de bewoonde wereld kan betreden.



Ik sla weer eten en drinken in voor een aantal dagen, tank en zie naast de tankplaats een batterij wasmachines en drogers staan.
Op de hoedenplank doet nog een was zijn best droog te worden. Ik ga helpen. Voor 1 euro 10 minuten op heel heet en de handdoeken,  ondergoed en dekbedovertrek komen kurkdroog eruit.

Dan ga ik op weg om al verkennend richting Ger te rijden.
De mist is inmiddels verdwenen.

Het is opvallend en verontrustend hoeveel huizen er in de dorpen leeg staan.
Er is niets te krijgen. In de  meeste dorpen is zelfs geen bakker meer.

Een groot deel rijd ik door het bos.
Prachtige, grote loofbomen met net ontloken groen.

In deze omgeving zijn veel meren.
Gevoed door Seine en Aube.
Een heel groot water is het Lac d'Orient.
Het zijn waterreservoirs voor onder andere Parijs.
Overal staat het water heel hoog.In de beken, rivieren en ook in de meren. De bomen krijgen natte voeten.

In het dorpje Villeneuve-au-chêne met dit relict uit de de grijze oudheid, zag ik een meisjesschooltje. Het leek ook vergane glorie, maar in het langslopen zag ik zes, zeven kindjes met een juf rond een lage tafel zitten.





                                                                 

Ger komt op zijn route door Dienville waar we vanochtend vanuit de auto 2 mensen met een rugzak zagen.
"Dat zouden er weleens kunnen zijn", concludeerden we. 
De marktplaats is parkeerplek geworden.

                               Ger ziet dat de Aube  goed gevuld is. 

Bij het kerkje van Unienville treft Ger de twee rugzakmensen.
Het zijn inderdaad pelgrims ( een echtpaar) die de route in etapes lopen. 
Nu van Châlons naar Vezelay.

Ger's weg voerde veel door bos.
Modderpaden, daar moest hij het mee doen.
Hij kwam kikkers, padden, vuursalamanders en een bever tegen.
Van ver zag hij een paar zwijnen.

De lelietjes der dalen hebben het 
koud gehad. Ze hebben 1 mei nauwelijks gehaald.

                                Bij de kerk van Loge- au-Chèvres hebben we afgesproken.

                            Zelfs de dorpsbewoners helpen mee om de pelgrims de weg te wijzen.

De laatste 2 kilometers heeft Ger met de twee Nederlandse Santiago lopers meegewandeld.
Ze overnachten in het huisje met de groene luiken, samen met een Belg, die al een uurtje eerder is aangekomen.

                                     Ger stapt de mairie binnen om een stempel te halen.

De dame op de foto kondigt aan: : "Je suis le maire ".
Met volle overgave plaatst ze een stempel met een persoonlijke wens erbij.
Ze is wel van de politiek. Doet uitspraken om het volk tevreden te stemmen. "Morgen wordt het goed weer", zegt ze. Terwijl we op de méteo site de grijze wolk al hebben zien hangen.

Ger mag tevreden zijn met 23 km lopen.