donderdag 16 mei 2013

14 mei 2013 Vézelay - Anthien

Gisteren,13 mei, zijn we verhuisd naar Guipy. Gelukkig onder droge omstandigheden.

Nu weer terug naar Vézelay, waar Ger gaat beginnen aan de Via Lemovicencis.
De oude pelgrimsroute die tot St.Jean-Pied-de Port, in Zuid-Frankrijk loopt.

Als Ger op pad is ga ik nog teug naar de basiliek om nog wat foto's te maken.
En even afscheid nemen van de mooie kerk.
De rust is er helaas niet echt. Het altaar wordt gestofzuigd en er wordt een groep toeristen rondgeleid.
Weer buiten word ik aangesproken door een man die de laatste avond dat wij op de camping in Arcy lagen met zijn camper kwam aanrijden.
Het bleek, dat hij en zijn vrouw ook naar Santiago gaan. maar dan in een vele-jaren-plan en ze doen het zowel lopend als fietsend. hadden we die avond moeten weten.











Inmiddels ligt Vézelay achter Ger.
En lijkt het dat hij weer orchideeën geblikt heeft.





We treffen elkaar in Pierre-Perthuis, een gehucht uit de middeleeuwen.
We lunchen samen bij de twee bruggen, waarvan de grote uit 1874 voor de huidige paardenkrachten zijn. Het kleine stenen bruggetje stamt uit 1770 .
Daar zijn al wat trekezels over heen getrokken.





















Inmiddels ben ik naar Bazoches gereden en daar ontdek ik dat de grote vestingbouwer van Frankrijk hier begraven ligt
in de Romaanse kerk St. Hilaire.













In het kerkje hangt een sfeer, die er toe uitnodigt wat te zingen.
Opeens hoor ik voetstappen knerpen. Ik staak mijn gezang.
Er staat een man in het portaal. Het blijkt Ger te zijn.
Haha.







                                                   En weer scheiden onze wegen.             

 
Ger stijgt weer en ziet uit op Bazoches en zijn kasteel. Ooit de ambtswoning van Vauban.

Hij passeert de Roches kapel.












                                        Het washuisje "la gueule du loup" ( de wolvenmuil )

Na Bazoches ben ik naar Lormes gereden.
Ooit hebben we daar gekampeerd en ik wilde er nog eens een kijkje nemen.
Vlakbij het plaatsje zag ik opeen een blauw bloempje in de berm en nog een en nog een.
Even onderzoeken. Ik stop en toen.........


                                massa's wilde hyacinten







Bij het "Croix du Chemin" uit 1760 bij Anthien haal ik Ger op.
Hij moest even poeh,poeh zeggen, want hij had net een lange klim achter de rug.
En 26.9 km onder de zolen.













In de avondzon eten we voor het eerst buiten.
De camping ligt op het terrein van een oude herenboerderij.
Het uitzicht is heerlijk.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten