Vanochtend was het weer raak. Regen en daarbij een harde wind . Het doek van de tent ging op en neer. We hebben rummicup gespeeld om de tijd te doden. Volgens het weerbericht zou het na 12.00 uur droog worden. En ja, in het zuiden zagen we ver weg een stuk blauw dat langzaam maar zeker dichter bij kwam.
Eerst nog maar even gelunchd en dan inpakken en wegwezen.
In Hône hebben we de auto geparkeerd en ik ben met Ger door het dorpje gelopen.
Op de achtergrond het plaatsje Bard met het fort dat in 1800 door Napoleon werd verwoest en daarna
herbouwd. Het is nu een museum. Ger loopt nu naar Bard.
Na nog even te hebben genoten van de woeste Ayasse keer ik terug naar de auto.
Ik mis de route richting Turijn. Zoals ik al schreef is het in die smalle dorpen een puzzel. Het voordeel is dat ik nu door een mooi dal rijd en een stenen boogbrug tegenkom.
Ger is inmiddels tot in Bard gewandeld. In de 6e eeuw werd deze plaats al als garnizoensstad genoemd. Het was verrassend leuk lopen door de middeleeuwse straatjes.
Op weg naar St. Martin waar een historische brug over de bergbeek Lys is gebouwd.
Bij deze brug heeft Ger het diepste punt van het Aostadal bereikt.
Diepste punt of niet. Het wordt weer flink klimmen door de druivenvelden. Je loopt langs de groene pijl en ziet dat er niet echt sprake van een pad is.
Op weg naar de camping........gemakkelijk voor mij, hoef niet voor taxi te spelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten