Zo worden we vanochtend wakker.
Ger gaat iets geks doen. Omdat het vandaag mooi weer wordt, wil hij de
de laatste route vóór de Col du Grand Saint Bernard gaan lopen.
Om van de uitzichten te genieten is goed weer natuurlijk het beste.
En wat je gehad hebt, heb je gehad, is zijn redenatie.
Dus op naar Orsières.......
.....waar Ger vertrekt bij het station.
Ik koop hier alvast een brood, je weet maar nooit! Op het terras
van hotel Terminus, zo heten hotels bij het station, drink ik voor
3,07 euro een kopje koffie. Dit omdat ik een wc nodig heb.
Ik wandel nog even door het oude dorpje met zijn romaanse
klokketoren in het nauwe Entremontdal.
Ger kijkt terug op Orsières
Ger geniet onderweg van de woeste beken met smeltwater.
En van de hiericum pilosella. Havikskruid en ik denk zelfs muizenoor.
Ger is nu van Orsières op weg naar Liddes waar ik op hem wacht voor de lunch.
Het bordje met het getal 70 is een van de wandelroutes door Zwitserlend.
Tegelijkertijd is het de Via Francigena naar Rome.
Toch weer even genieten van de lente gentiaan.
Restant van de winter
En daar het is voorjaar.
Ondertussen rijd ik naar Liddes
Na Liddes vervolg ik de weg naar het eindpunt van vandaag.
Ik maak een wandeling door het oude bergdorpje.
Bourg-Saint Pierre is al eeuwen voor Christus een gewilde plek om te
overnachten voor mensen die deze pas gekozen hadden.
Weten we het nog? in 773 trok Karel de Grote door dit dorp
om te vechten tegen de Longobarden.
En in 1800 trok Napoleon met 30.000 man de pas over om de
Oostenrijkers uit Lombardije te verdrijven.
Weer zo'n mooi romaanse klokketoren.
Ja, Ger ziet het einde van deze etappe naderen. Hij vond het een mooie tocht, wel wat veel bos.
Barage des Toules
indrukje te krijgen van de situatie aan de voet van de col.
Ger kijkt naar de Col du Grand Saint Bernard waar hij het al de
hele winter over heeft en waarvan hij wist dat hij er dit voorjaar
niet over heen zou kunnen wandelen.
Col fermé
Het is vandaag 25 graden, dus ik trek mijn sandalen aan!
Tja, zal ik hier nog eens ooit rijden om Ger op te pikken?
Nou, voor die pas open is !?!
Daar kan geen gekweekte krokus tegenop.
We hebben hem in het wit en in het paars !
Weer een verrassing. De soldanelle alpina, of de geweldige nederlandse
naam: de alpenkwastjesbloem.
Een super afsluiting van de tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten