Zondag 18 juni Le Crete

Twee dagen van rust. Bijkomen van Florence, bloggen, wasje doen, spelletje. inkopen en genieten van het mooie weer.

Zelf koken

We braden een stukje kalfsvlees en we roerbakken groene asperges waar we op het laatst courgettebloemen bijdoen.

Maar vandaag tijd om weer eens op pad te gaan. We waren nieuwsgierig naar het gebied ten zuiden van Siena. Het gebied heet le Crete en we volgen de SS438 naar Asciano. Een droomweg. Je mag er maar 30 km per uur rijden, er zijn veel inhammen om even te stoppen en er is vrijwel geen verkeer.

                                                                  Siena

                                             Nogmaals Siena in de verte

 

Voor de zekerheid hebben we een noodrantsoen meegenomen, maar liefst willen we ergens iets eten. Die wens hebben we al opgegeven, want in dit gebied zie je alleen een enkele boerderij. Tot we plotseling langs de weg dit eethuisje zien.
We eten rundvlees in rode wijn gestoofd. Heerlijk! Als nagerecht ga ik voor de cantuccini in vino santo. Dit Toscaanse dessert was nog niet aan bod gekomen.

We rijden inmiddels op de SP451, ook zo'n mooie, rustige weg waar je 40 km per uur mag rijden en komen aan bij de rode abdij Monte Oliveto Maggiore.

                     Vanaf de parkeerplaats is het nog een flinke afdaling naar het klooster

                De kloostergangen zijn versierd met taferelen uit het leven van Benedictus

In 1313 liet een rijke inwoner van Siena zijn oude leven achter zich en koos hij voor een leven van gebed in de wildernis. Na een visioen van monniken in witte pijen stichtte hij de orde van de olivitanen, die later bij de orde der benedictijnen ging horen.

Via een lang, steil trapje naar beneden kom je uit in de wijnkelders

                                             En nu weer de klim omhoog !

Op de terugweg lopen we nog even het met 13e eeuwse stadsmuren omringde plaatsje Buonconvento in.