Volterra staat al een tijdje op ons lijstje. We hebben zin om dat vandaag te doen. De weg van San Gimignano naar Volterra is al de moeite waard. Je passeert alleen Castel S.Gimignano, een klein dorp, en verder alleen bos en vooral velden. Velden met olijfbomen, koren, druiven, en gras. Parkeren ging snel, al was de plek zeer smal. We kwamen midden in het oude centrum naar boven.
Blik op de Battistero en de Duomo.
In Volterra wordt albast gedolven en al vanaf de 5e eeuw voor Christus vervaardigen Etruskische ambachtslieden voorwerpen van albast.
Op het Piazza deo Priori is het tijd voor koffie.
Het Palazzo dei Priori uit 1208 is het oudste stadhuis van Toscane.
Links het Palazzo Pretori
De Duomo uit de 12e eeuw
Details uit de preekstoel.
Jezus aan het kruis van Maestranze uit 1228
Een onderdeel van een graftombe. Mooie tinten, vind ik.
Niet toegankelijke kloostergang. Was ook verwaarloosd.
In een zijkapel vonden we achter tralies 2 beeldengroepen. uit de 15e eeuw. De eerste verhaalde de Driekoningen en de laatste was het Kerstkind met Maria en Jozef. We vonden ze heel sprekend.
In dit straatje onder de rode parasols aten we een heerlijke pizza. Juist op dat moment viel er een buitje, maar dat kon ons niet deren.
Etruskische stadsmuren
De Sint Franciscuspoort
De St. Franciscuskerk
Ger's ultieme Italiaans beeld
Dit is bijzonder. Ger wandelt naar de Porta all' Arco. Een Etruskische stadspoort uit de 4e eeuw vóór Chr.
Drie eeuwen later is hij door de Romeinen gedeeltelijk herbouwd.
Boven de ingang zijn drie mysterieuze koppen van basalt te zien. Vermoedelijk stellen het Etruskische goden voor.
Dit diertje ontdekte ik tussen de steenblokken.
Bij aankomst op de camping konden we de auto niet uit vanwege de zoveelste hoosbui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten