Ger verlaat Saint Jean en hij heft gekozen voor een route over kleine weggetjes richting kust.
Het is vrij mistig, dus de bergen ziet hij niet zitten.
Ger verlaat het stadje te voet en ik per auto.
Ik kom dit mooie, verlaten plekje tegen en ik besluit in de schaduw van het moerbei boompje te gaan tekenen.
Dit is mijn onderwerp.
Ger heeft me inmiddels gebeld met de mededeling dat hij zijn plan heeft gewijzigd.
De mist as snel verdwenen en de strakblauwe lucht heeft hem verleidt om toch voor de GR 10 te gaan. Dat wordt klimmen naar 1010 meter.
Enkele impressies van zijn tocht.
Tot zover de beelden van Ger.
Na een paar heerlijke uurtjes op mijn rustige plekje, tuf ik verder. Bij een kerkje tref ik dit uitzicht aan.
En op het kerkhofje zijn niet alleen maar dode wezens te vinden.
Uiteindelijk kom ik in Saint Etienne de Baigorry waar Ger zal eindigen.
Een mooi overblijfsel uit oude tijden; een fotogenieke verbinding van de ene naar de andere oever.
Met een vloerbedekking uit het autoloze tijdperk.
Na 19.5 km komt Ger moe, maar voldaan, zoals dat heet, in Saint Etienne aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten