30 juni 2013 Orthez - Sauveterre- de- Béarn

Vandaag was het Ger zijn beurt om de Vieux Pont van Orthez over te gaan. Door zijn wandelroute kon hij hem vanaf het waterniveau bewonderen.

Deels via de route ben ik teruggereden naar de camping.
In het kerkje van l'Hôpital d'Orion lag een schrift waarin ik de steeds door Jan gebruikte tekst tegenkwam; "Ubi Caritas et Amor, Deus ibi est". 
Opgetekend op 29 juni. Jan heeft dus één dag vertraging opgelopen.
Hij komt dan morgen aan in St.Jean-Pied-de-Port en gaat dan de Camino Francès volgen.
Een beetje spijtig is het wel dat we hem niet meer ontmoeten.

                                      Ger fotografeert zijn evenbeeld in L'Hôpital d'Orion.

Bruggetje van Hourcabié, in 2002 herbouwd voor de pelgrims door de Amis de Saint Jacques des Pyrenees atlantigues.

Heel vaag zijn de Pyreneeën al zichtbaar in het mooie landschap van de Béarn.
Ger heeft genoten van de etappe, al was het best pittig. Alleen maar bergop en bergaf.

Twee kilometer voor Sauveterre-de-Béarn was er nog geen Sauveterre te zien. En opeens bij de bocht omgaan stond Ger oog in oog met de aanblik van de Tour de Monréal en de kerk Saint-André hoog op de heuvel. Die aanblik had hem gepakt, want hij vertelde het diverse keren.

                               Nog even een steil klimmetje en dan zaten de 24 km erop.

Ik was een uurtje voor Ger aangekomen, omdat ik het plaatsje vandaag wilde bekijken.
Bij de bushalte zag ik twee mensen met rugzakje staan.
Mijn gok dat het Nederlanders waren was juist. Het was de familie Blom, voor het vijfde jaar op weg naar Santiago.
Dit jaar tot de Spaanse grens.





Zij sliepen in hun camper en vervoerden zich iedere dag naar begin- en eindpunt van de dagroute met een scooter.

De versterkte brug van de Legende.
In de 11e eeuw werd een adelijke dame verdacht van het doden van haar kind.
Haar broer, de koning van Navarra, besloot dat God haar onschuld moest bewijzen. Zij werd met handen en voeten aan elkaar gebonden in de Gave de Pau gegooid en ze verdrong niet. het bewijs van haar onschuld.

                                Gave de Pau; een plek waar we geen genoeg van kregen.

                                                 Ger genoot zichtbaar.

We besloten Sauveterre te blijven eten. 
Er was een restaurantje met een leuke tuin waar we gezellig in een bont gezelschap van Fransen, Belgen en Engelsen ons maaltje hebben verorberd.

Het was een heerlijke avond.
We hebben nog lang 's avonds naar de sterren gekeken.