20 juli Bilbao

Om half zeven zat ik boven bij de receptie om foto' s in te laden. Overdag als veel mensen internetten gaat dat veel te langzaam. Bijkomend voordeel van dit tijdstip is dat je je de zon wakker ziet worden boven de oceaan en de kliffen.

 

Dit is ons plekje op Itxaspe.

 

 

 

Een impressie van ons uitzicht. Volgens de website hebben alle plekken uitzicht op zee. Boven de blauwe Volvo kunnen wij inderdaad tussen de takken door een vleugje zee zien.

 

Dit zien we als we naar recht kijken. Nu slapen de mensen nog maar overdag en vooral 's avonds is het een komen en gaan van mensen. Op weg naar sanitairblok, receptie, bar, en zwembad.

 

Ger heeft de route rond Bilbao bestudeerd en dat wordt veel door bebouwing en fabrieksterreinen lopen. Dat trekt hem, begrijpelijk, niet aan.     

We besluiten dit traject om te zetten in een gezamenlijk dagje Bilbao.

We nemen in Deba de Euskatren, na de gebruikelijke zoektocht naar een parkeerplek.     

Bij het strand is nog plaats genoeg. Ik trek een kaartje voor 8.25 voor de hele dag. Dat dacht ik. Bij nader inzien was het maar voor 3 uur. Ger slijt het kaartje voor 4 euro aan een stel jongens, die er dolblij mee zijn. We rijden naar de overkant van de rivier en vinden daar een plek voor noppes. Via een voetbrug zijn we zo bij het station.

 

 

 

                             In Bilbao is het al bloedheet.

 

 

 

Op het Plaza Nuevo gebruiken bij Victor in een gekoeld restaurant ons middagmaal.
Als nagerecht kies ik een taartje, een specialiteit uit Bilbao. In de naam zit het woord rijst, maar de serveerster vertelt ons dat er geen rijst aan te pas komt. Misschien dat ooit vroeger



rijstebloem gebruikt werd, maar dat wist zij ook niet.

Na de lunch zijn we langs het water naar het Guggenheim museum gewandeld, zoveel mogelijk schaduw opzoekend.

          Daar doemt het Guggenheim museum van Frank Gehry op, blikkerend in het zonlicht.

 

 

De " Arcos Rojos" van Daniel Buren 

 

 

 
                                 De "Puppy" van Jeff Koons  vol bloeiende plantjes.

" Tall Tree and the Eye" van Anisch Kapoor 

 

 

 

 

 

 

 
 

 Ik ga het museum van binnen bekijken. 

In het atrium is het een bouwwerk van staal en glas met liften leidend naar de twee verdiepingen met toonzalen.

 

 

 

 

 

Je kunt een uitstapje naar buiten maken waar deze tulpen van Jeff Koons de harten van de Nederlanders sneller laten kloppen.

 

 

Deze foto heb ik gemaakt van stills afgebeeld in een catalogus. Het zijn beelden van een filmpje dat ik zag van een Deense. Het onderwerp was eenzaamheid en buitengesloten zijn. Het begon met een opgewekt dansje van een negermeisjespopje in een decor van taartjes, vrolijk serviesgoed en kandelaars. Op een gegeven moment begon de omgeving tegen haar te werken. Ze werd overgoten met kaarsvet, zakte weg in gebakjes en werd overgoten met koffie. Eerst verzette ze zich ertegen. Maar uiteindelijk moest ze het onderspit delven.
Het eerste moment vond ik het erg lelijk. Klungelig en kitscherig. Maar het was zeer intrigrerend.



 

 

"Smiles", een serie glimlachende vrouwen van Alex Katz met een knipoog naar de Mona Lisa.

 

 

Zon en water. Amusement voor kinderen en toekijkende ouders en grootouders en uitrustende toeristen.

 

                                                   "Mama" van Louise Bourgeois

 

 

Tijd om weer langzaam het station op te zoeken.

Tijdens de treinreis hadden we een onweer.  Op de camping waren onze Belgische buren licht ontzet. Het had even stevig gewaaid en zij hadden een gevecht moeten leveren om hun tent overeind te houden. De maaltijd, incluis wijn lag over de grond.