dinsdag 2 juli 2013

1 juli 2013 Sauveterre-de-Béarn - Ostabat


Voordat Ger in Sauveterre van start ging , heeft hij het mooie timpaan van de kerk vastgelegd.





In de ochtend heb ik op de camping geblogd en daarna ben ik gaan poedelen in de thermen van Salies. Zeven keer zouter water dan de oceaan. Het was lekker. De thermen hadden niet de uitstraling die ik kende van Valkenburg, Arcen en Aken. Gedateerd en sober.
Daarna heb ik even door Salies gelopen. Niet te lang, want het was warm en ik was loom van het badderen. Best jammer, want ik denk, dat het stadje meer leuke plekjes heeft, dan ik gezien heb.







Ger kwam een Duits echt[paar uit Düren tegen, die de tocht met twee ezels maakten.
Ger was blij dat hij niet voor dit soort ezel had gekozen, want hij vond het tempo te laag.
Hij had de twee Spaanse schonen ook weer gezien, die de tocht voornamelijk zittend doen.
Op een gegeven moment kwam er een Frans meisje de berg opgehuppeld. Ze vertelde van alles in ratelfrans , zodat Ger er geen touw aan kon vastknopen. Zijn "doucement"hielp niet.



Ger heeft altijd iets met grensstenen gehad. Dit is een oude, die de grens met Navarra aangeeft.




               grafstenen











                                                La vie change; on mange des prunes.



                                            Deze pukkel moet ik op, verzucht de pelgrim.



                                     En denk maar niet, dat het een asfaltweggetje is.






                                Van die bijzondere plekjes die je tegenkomt.
                                Hier de Chapelle de Soyarce, oftewel Kapera Soiartzeko in het Baskisch.
                                Het is te begrijpen, dat Ger helemaal enthousiast over het traject was.
                                "Nu begint het echt", zo drukte hij het uit.






Een kerkje waar het hele interieur bestond uit beschilderde wanden en beelden. Je mocht er geen flitsfoto's maken.





                                             Het blijf trampelen.



In Ostabat, waar diverse pelgrimsroutes bij elkaar komen, wachtte ik op Ger bij de kerk.
Ik keek even om een hoekje en daar zat hij aan een Baskisch biertje !
Uitpuffen na 24 km op en af.



                                             Hij is niet dood.

2 opmerkingen:

  1. Je had toch Ia mee moeten nemen. Die was zo alleen en dan had hij een vrouwtje kunnen zoeken.

    De foto's beginnen echt al een andere sfeer uit te stralen. Heel anders als in Frankrijk . Nu begint het echte pelgrimswerk.

    Jullie verhalen blijven leuk en boeiend. Geniet er lekker van en ik hoop dat het niet te warm wordt voor jullie.

    Liefs Cor en Vera

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We hebben sinds vanochtend, 10 juli,een nieuwe labtop, dankzij de goede zorgen van Gemma en Tim.
    Ik kan weer beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen