De lunch was vroeg, dus zaten we al om 12.30 uur in de auto. Het idee was Taulignan te bezoeken. Maar eerst reden we naar Villeperdrix. Ik had 's ochtends geprobeerd een plek te reserveren voor een van de komende dagen in een restaurant. Geen gehoor. Omdat het toch op de route lag, en volgens de site geopend was, reden we er langs. Daar aangekomen was de eetgelegenheid zo gesloten als maar zijn kan. Het zij zo. We rijden verder over smalle wegen, kloven, valleien met olijfgaarden en velden met abrikozen bomen.
Totdat we uiteindelijk om 16 uur Taulignan bereikten. Een middeleeuws stadje met vestingmuren, torens en poorten.
Bij Taulignan kon je zien dat we de Rhône naderden. Het landschap werd vlakker en de druivenvelden kregen de overhand.
Via Nyons wilden we naar huis rijden. Bij een dorpje aangekomen, kregen we een déjà vue. We bleken in Rousset les Vignes te zijn. Het plaatsje waar we vorig jaar onverwacht zo lekker hadden gegeten.
Nu drinken we koffie op een piepklein terrasje.De koffie wordt geserveerd in koppen die we nog kenden uit de jaren zeventig . Donkergroen met gouden rand.
Het loopt tegen zevenen als we de thuishaven naderen. We hebben de ingrediënten om bij de tent te koken. Op het laatste ogenblik besluiten we in Réuzat te eten. Er is geen zon meer op het terras , maar de temperatuur is zomers aangenaam. Het dessert is verrukkelijk. Superlekkere aardbeien, zalige sorbet en goeie slagroom. Op de camping hebben we nog even zon. Vannacht weer naar de sterrenhemel kijken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten