woensdag 7 mei 2025

2025 - 07 - 05. Weer een leuke dag

 In de ochtend maken vanuit Rémuzat een wandeling, zeg maar klim, naar een kapel . Ger wil daar gegevens halen voor een kleine cache. Zoals altijd is niet de cache het hoofddoel, maar het bereiken van mooie plekjes. Op weg naar boven komen we de orchis het bleek bosvogeltje tegen.




en de zoveelste purperorchis.


De kapel was vroeger de parochiekerk van het oude gedeelte ven Rémuzat. 



Plotseling verscheen een herder, schapen en vijf honden. Een heel leuk plaatje.


Of het voor de herder altijd leuk is, valt te bezien.


We dalen weer af naar het dorp. Daarvoor moeten we de Oule oversteken.


We wandelen door het plaatsje en we proberen de cache te vonden. Niet gelukt, maar de leuke wandeling wel. Vanuit Rémuzat kijk je naar de rots waar de kapel zich bevindt en waarboven je de gieren ziet cirkelen. 



Na het déjeuner gaan we weer een ritje maken. Op weg van de camping naar de toegangsweg naar diverse richtingen komen we langs verschillende walnoot boomgaarden. De bomen zijn nu prachtig.  Ze lijken dood, maar als je goed kijkt, zie je de blaadjes komen.


We rijden via Cornillon en La Motte Chalancon naar een kloof richting Pomerol. Schitterend! Ook hier zien we de gieren. 






We rijden stapvoets door de gorges. Plots zie ik een waterstroompje van de rotswand naar beneden stromen en pats blauwe bloemen.
Gentianen!




We lopen een stukje langs de weg. Het is genieten. Van de bloemen en de omgeving.

Bergnierwikke.


Hartbladige kogelbloem



Dan komt Pomerol in zicht. Via een kronkelweggetje gaan we omhoog. 15 % 




Het is schilderachtig gehuchtje, bewoond  door Belgen, die op de resten van middeleeuwse gebouwen en van de resten woninkjes hebben gebouwd.






Verder gaat het. Een oude reus vol appelbloesem staat te pronken in een wei met witte narcissen.





De narcissen zijn op de foto niet te zien door het hoge gras, maar ze zijn er wel.


Leverbloempje, zo genoemd omdat zijn blad op een lever lijkt.


Torenscheefkelk. 


We naderen de Col de Pomerol. Hij ligt op de grens van twee departementen.






Op de terugweg bewonderen we het soldaatje.


Wat een fantastische tocht. We zijn moe van het genieten.


Tijdens het avondeten was Christian op de tentenwei aan het maaien. Krak, krak hoorden we.  De maaier had 40 meter kabel opgegegeten!!
Christian haalde kabel van hem en we hadden weer stroom.


Avondzon




Geen opmerkingen:

Een reactie posten