22 juni 2013 La Réole - Bazas

Als we naar La Réole rijden zegt het dashboard regelmatig "stop". 
Een enkele keer hebben we dit al eens gehad,maar nu blijft het aan de gang.
Ger had het olie- en waterpeil al gecontroleerd. Dat was goed. Maar voor alle zekerheid wilde hij toch een fles olie kopen. Natuurlijk is het zaterdag en alle garages zijn dicht. Ik liet "Mandella", onze wegwijster, uitvinden waar het dichtsbijzijnde tankstation was.
Total. Daar aangekomen maakte de man meteen de moterkap open. Ook hij constateerde dat olie en water oké was. Met mijn linkeroog zag ik dat naast de receptie een werkruimte lag.
We hadden hier te maken met niet slechts een pomphouder, maar tevens reparateur. Yes !
Hij bekeek het reservoir met remvloeistof. Daar zat te weinig in !! Flesje erbij....pff.
Dat we nu hier terecht moesten komen. 

Ik heb Ger aan de overkant van de Garonne afgezet en ik ben terug gegaan naar de stad om het bureau du tourisme te zoeken voor een stempel.
Voor Ger is La Réole op een of andere manier een mijlpaal in de route en hij had graag een stempel van de stad.
Ik vertelde aan het meisje van het bureau dat de stempel voor mon mari was en dat ik de ezel was.
Ze lag in een deuk.
Op de markt aan de Garonne heb ik groenten en een bos dahlia's gekocht. Daarna wilde ik via de route terugrijden naar de camping.
Een bordje maakte mij opmerkzaam op de aanwezigheid van een middeleeuwse brug.
Daar ben ik altijd in geïnteresseerd, dus linksaf.

De middeleeuwse brug uit de 14e eeuw in Poundaurat.

Voor mij liep man met rugzak.
Nieuwsgierig als ik dan ben, liep ik hem achterna.
Jan van der Steen uit Rotterdam,  bleek na even aftasten.
Na een aangenaam gesprek vervolgde de pelgrim weer zijn weg.

Na een bezoekje aan het kerkje bij de brug, reed ik weer verder en ik zag Jan lopen.
"Ja, hij was het, hoor", zei ik.
Jan had me verteld dat Ger vóór hem in de kerk was geweest en iets in het schrift had geschreven.
Ik zei, dat ik daar ernstig aan twijfelde, want dat was niet zijn gewoonte.
In het schriftje kwam ik Rita uit Vlaanderen ( Wuustwezel ) weer tegen. Lang geleden heb ik met haar een gesprekje gevoerd toen zij in een bushokje haar sokken verwisselde.

In Auros heb ik al lezend op mijn e-reader op Ger gewacht om hem te trakteren op een stuk appelvla. Niet lang na Ger arriveerde Jan. Het resultaat was, dat Jan appelvla at en Ger niet. 

Ger en Jan zijn samen verder gelopen naar Bazas. Bepakt met 12 kg bagage nadert Jan de toegangspoort tot de stad.

Porte du Gisquet bij de middeleeuwse vestingwal. Gerestaureerd in 1864.

                                Een welverdiende Leffe na 31 km wandelen.