zaterdag 13 april 2013 Doische - Treignes

We hebben al vele typen weer gehad.
Vorst, regen, zon, en onweer. Sneeuw ontbreekt nog.

Op weg naar Doische

Het is droog als we om 10.30 uur in Doische aankomen op dezelfde plek als waar gister de auto niet meer startte.
We ontdekken dat tussen de plek waar Ger tussen de huizen omhoog kwam en waar hij weer in de wei verdween niet meer dan 100 meter lag. Precies in het midden daarvan stond de auto. De kans dat we elkaar niet gezien hadden was heel groot geweest.

Let goed op. Over het pad loopt Ger

Nadat ik Ger had uitgezwaaid, ben ik naar Treignes gereden, het eindpunt van Ger's eerste wandelweek. Onderweg kwam ik door Mazee.
Ik zag iemand lopen die wel heel veel weg had van een pelgrim. Ik stopte en liep naar hem toe. Inderdaad. Hij was 14 dagen geleden vertrokken vanuit Haarlem.
Gezien dit gegeven, de blik in zijn ogen en het moment waarop ik hem al heel snel in Treignes zag lopen, denk ik , dat het een snelloper is. "Misschien zien we elkaar nog eens"zei de man. Maar met dit tempo zal de afstand tussen ons snel groter worden.

 Het dorp Treignes ligt hoog, net een berdorp. Kronkelende straatjes, waarvan er enkele naar de rivier de Viroin leidden.
Over de oude brug lopend, zag ik dat het water woest stroomde. Het resultaat van de buien gisteren.

Potentiële medereizigers

In een kasteelboerderij was een museum gevestigd.

Ik bezocht het met in mijn achterhoofd de wens dat ik daar mijn foto's kon uploaden voor de blog. En dat lukte.
Ger arriveerde om 14.00 uur.
Hij heeft 14 km gelopen; bos, bergop en bergaf en veel pratsj. Hij voelde het parcours van deze week wel in zijn benen zitten.

Kasteel langs de Franse grens

Dit vervallen kerkhof van Doische kwam Ger tegen

Op weg naar huis reden we vlak voor Doische langs een bosje. Hardstikke vol narcissen.

Op de camping gaat Ger aan de slag met de schoenen'
Ze staan klaar voor vertrek.

Onze laatste maaltijd in Falaën. Leuk zo, met die narcissen