Na het vouwen van de was, zet ik de tafel buiten. Ik kijk uit op een veld met bosanemonen.
Om 13.30 zit ik weer in Hotel "Les Sabots d' Hélène om te bloggen.
Het is plezierig in Rocroi te zijn. Het is een plaatsje van niks, maar er hangt een ongecompliceerd sfeertje. Je voelt het verleden en tegelijkertijd is het levendig.
Het is plezierig in Rocroi te zijn. Het is een plaatsje van niks, maar er hangt een ongecompliceerd sfeertje. Je voelt het verleden en tegelijkertijd is het levendig.
Ger belde al om 15.00 uur; gearriveerd in Signy l'Abbaye. 20 km gelopen.
Bij de kerk geen Ger te zien. Ik bel, blijkt hij 5 meter van me af te zitten op een terug liggend terras. Nou ja, terras; stoeltjes voor een café uit het jaar tabak met bijbehorende waard en waardin.
Ger heeft genoten van de vergezichten over bos, weide en akkerland. Prachtig glooiend.
De laatste 3 kilometers ernstige pratsj.
De laatste 3 kilometers ernstige pratsj.
het sleutelbloemenpaadje |
gelukkig hoeven we zo niet meer te wassen |
Ger passeerde het kerkje van Servion. Net een kasteeltje, niet? |
We zijn na de terugrit nog even Rocroi ingelopen en een stukje over de remparts geslenterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten